Sołtys: Marlena Gradzik
Najpóźniej od 1356 roku Uścikowo (pisane jako Usczikowo) stanowiło własność królewską oraz wójtów obornickich. W ww. roku wójt obornicki Maciej uposażył założony przez siebie kościół św. Ducha m.in. w część dochodów z Uścikowa. Na przestrzeni kolejnych wieków w Uścikowie miały swoje dobra rodziny: starostów z Gaju, Oczyskich, Radeckich i Nieżuchowskich. W czasie potopu szwedzkiego wieś opustoszała, a mimo to nie doszło do zamarcia życia gospodarczego, gdyż karczma funkcjonująca przed 1655 rokiem uzyskała po wojnie ze Szwecją zwolnienie z części podatków na rzecz starostwa. W XVIII wieku sprowadzono tutaj osadników z północno-wschodnich Niemiec i Niderlandów i utworzono osadę o nazwie Uścikowskie Olendry (dzisiejszy Uścikówiec). W drugiej połowie XIX wieku Uścikowo Folwark przeszło w ręce Niemca Ernesta Krigera.
Na przełomie trzeciego i czwartego dziesięciolecia XIX wieku w Uścikowie mieszkało 199 osób. Uścikowo Folwark jako osobna miejscowość, pod nazwą Nowy Folwark, liczyło wtedy 84 mieszkańców i 3 domy. W latach 80-tych XIX wieku w całym Uścikowie mieszkało 290 ludzi w 27 domach, a zdecydowaną większość z nich stanowili rzymscy katolicy. W 1931 roku wg danych z Drugiego Powszechnego Spisu Ludności Uścikowo zamieszkiwało 448 osób w 60 domach. W ciągu kolejnych 90 lat liczba mieszkańców wsi wzrosła do 971 osób w 2023 roku.
Nad bezpieczeństwem pożarowym lokalnej ludności czuwa oddział Ochotniczej Straży Pożarnej. Mieszkanki Uścikowa organizują się także w działalność Koła Gospodyń Wiejskich.