Sołtys: Barbara Bacic-Gaertner
Pierwsza wzmianka źródłowa o wsi datowana jest na rok 1387 wraz z nazwiskiem Janusza Skockiego (zwanego też Janem Radło), herbu Nowina, jako jednym z panów tych ziem. Rożnowo w źródłach występuje także pod nazwami: Rosznovo czy Rossnowo. W średniowieczu Rożnowo należało do rycerskich rodów Nowinów, Jastrzębców i Nałęczów Objezierskich. Nazwa wsi pochodzi od nazwiska jednej z rodzin rycerskich – państwa Rożnowskich, herbu Jastrzębiec. Na przestrzeni wieków majątek uległ rozdrobnieniu. W 1563 roku był podzielony na cztery działy, a w 1580 już na pięć. Powodowało to podupadanie istniejących zabudowań gospodarczych – m.in. karczmy i młyna. Stan podziału zachował się do końca XVII wieku. Od 1775 roku właścicielem wsi był Józef Gliszczyński, który w trosce o rozwój wsi sprowadził niemieckich osadników do małej osady zwanej Rożnowskimi Olendrami, które dzisiaj już stanowią administracyjnie część Rożnowa. W XIX wieku właściciele często się zmieniali, lecz dopiero w 1874 wieś przeszła w posiadanie możnych obcego pochodzenia.
Rożnowo jest jedną z szybciej rozwijających się wsi w gminie. W 1931 roku w części dworskiej jak i wiejskiej żyło 653 ludzi zamieszkujących 51 domów, natomiast w 2023 roku było to już 1686 osób.
Nad bezpieczeństwem pożarowym mieszkańców czuwa oddział Ochotniczej Straży Pożarnej. W Rożnowie działa aktywnie klub sportowy Rożnovia, a także Koło Gospodyń Wiejskich.
Godnym zauważenia zabytkiem Rożnowa jest barokowy Kościół pw. św. Katarzyny, który w kształcie z roku 1798 zachował się do naszych czasów. Jego fundatorem był wspomniany wyżej Józef Gliszczyński. Innym ważnym zabytkiem jest dworek wybudowany prawdopodobnie na początku XX wieku, mieszczący się na terenie parku krajobrazowego, w którym znajdują się także drzewa zaliczane do pomników przyrody.
Ostatnie lata życia spędził w Rożnowie Franciszek Mickiewicz, starszy brat Adama i uczestnik powstania listopadowego. Jego grób znajduje się przy budynku kościoła, a lokalna szkoła podstawowa przyjęła go za patrona.
W Rożnowskich lasach znajduje się miejsce pamięci poświęcone około 12 tysiącom ofiar ludobójstwa dokonanego na miejscu w latach 1939-1941 (zob. K. Nowacki, Historia Lasów Rożnowskich, „Obornickie zeszyty historyczno-kulturalne” 2021, nr 20, s. 33-41, i tenże, Nieznane fakty z lasów rożnowskich, tamże, 2022 nr 23, s. 93-99).
