Sołtys: Zdzisław Markiewicz
Pierwsza wzmianka źródłowa o Osowie pochodzi z 1389 roku i dotyczy sporu o miejscowy młyn między Trojanem Grochalą a Stefanem Skóra, herbu Awdaniec. Nie wiadomo, czy któryś z nich był właścicielem wsi. W źródłach zapisywane także jako m.in. Osszowo, Osschowo i Hossowo. W średniowieczu właściciele wsi często się zmieniali. Podobnie często zmieniali się właściciele w XVI wieku, a wśród nich są m.in. rody pieczętujące się herbami Awdaniec czy Nałęcz. W 1580 roku dobra osowskie należały do Krzysztofa i Bartłomieja Niemieczkowskich. Kolejna wzmianka źródłowa dotycząca wsi pochodzi z 1725 roku, kiedy to właściciel istniejącej tu karczmy uzyskał przywilej na wypiek chleba. Prawdopodobnie w 1756 roku Osowo należało do pani Wirydiany z Bnińskich Raczyńskiej, a przeprowadzona wtedy lustracja dóbr wykazała zły stan całego majątku. Raczyńscy zachowali posiadłość do 1933 roku. Gdy między 1847 a 1864 rokiem przeprowadzano uwłaszczenie, ze wsi wydzieliła się część, w której gospodarowali rolnicy indywidualni – Osowo Nowe. Pozostała w rękach Raczyńskich część wsi otrzymała nazwę Osowo Stare. Ostatnim właścicielem Osowa Starego był Leon Rosochowicz, który podniósł majątek z zastanego po Raczyńskich upadku, lecz dalsze prace przerwała wojna. Po 1945 władza ludowa odebrała cały majątek państwu Rosochowiczom.
Wg spisu ludności z 1921 roku we wsi Osowo Stare zamieszkiwało 103 mieszkańców w 5 domach. 89 z nich stanowili Polacy. W Osowie Nowym z kolei żyło wtedy 143 mieszkańców w 20 domach. W 2023 w całym Osowie mieszkało 132 ludzi.
We wsi działa Stowarzyszenie Dwóch Wsi, które stawia sobie za cel rozwój Osowa i dbanie o jakość życia lokalnej społeczności, a także Koło Gospodyń Wiejskich.
