Sołtys: Magdalena Namysłowska-Nowak
Najstarsze wzmianki o Maniewie wskazują, że wieś należała do poznańskiej komandorii Zakonu Joannitów. Poświadcza to dokument z 1360 roku, w którym król Kazimierz Wielki przekazał Zakonowi wsie Maniewo oraz Radzim. Zakonnicy zachowali posiadanie co najmniej do 1775 roku. Przez ten czas dobrami maniewskimi gospodarowali dzierżawcy. W drugiej połowie XIX wieku wieś stanowiła już własność rodziny Kwileckich z Lulina, a później Niemca Antona Szumana. W 1926 roku wieś wróciła w polskie ręce w osobie Bolesława Skrzydlewskiego z Ocieszyna. Po drugiej wojnie światowej majątek ostatniego właściciela został przejęty przez Skarb Państwa.
Prawdopodobnie od połowy XVIII wieku w Maniewie znajdował się browar produkujący piwo na miejscowe potrzeby. W drugiej połowie XIX wieku mieszkało tu ponad 280 ludzi w 38 domach. W 1931 roku było to 615 osób w 64 domach. Na przestrzeni 90 następnych lat liczba mieszkańców Maniewa spadła do 511 w 2023 roku.
W Maniewie znajduje się murowany kościół parafialny wybudowany w 1876 roku i otoczony ceglanym murem. Najcenniejszymi zabytkami będącymi na wyposażeniu świątyni są: obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XVII wieku i relikwiarz w kształcie popiersia świętego Mikołaja przeniesiony ze zlikwidowanego kościoła w Radzimiu. Wykonanie relikwiarzu datuje się na XVIII wiek.
Nad bezpieczeństwem pożarowym mieszkańców Maniewa czuwa oddział Ochotniczej Straży Pożarnej. W życiu kulturalnym wsi aktywnie uczestniczy Zespół Ludowy „Maniewiacy”, powstały w oparciu o Koło Gospodyń Wiejskich.
