Sołtys: Mariusz Kozłowski
Najstarsza wzmianka o wsi pochodzi z kopii dokumentu z 1356 roku. Pierwszy oryginalny dokument z wsią o tej nazwie pochodzi z 1459 roku. W źródłach Bogdanowo widnieje także pod nazwą Bugdanowo i Bognanowo. Początki historii wsi łączą się z Kościołem św. Ducha, który z mocy wspomnianego dokumentu z 1356 roku otrzymał dwa łany roli z łąkami w Bogdanowie. W średniowieczu wieś była podzielona na część książęcą (później królewską) i tę należącą do wójta. To w tej drugiej wójt Obornik Maciej nakazał wybudować Kościół św. Ducha. W 1580 roku Bogdanowo było własnością podzieloną między Radeckich i Nieżychowskich. W 1747 roku podjęto decyzję o przeniesieniu Kościoła św. Ducha, który był często zalewany przez Wartę. Świątynie przeniesiono na grunty kościelne w Bogdanowie, gdzie dzisiaj znajduje się Kalwaria Obornicka. W 1777 roku wieś musiała być własnością Rogalińskich, herbu Łodzia, ponieważ w tym roku odnowił świątynię Antoni Rogaliński, jako ówczesny właściciel.
W XIX wieku wieś nie uległa germanizacji, większość mieszkańców pozostała narodowości polskiej. W 1845 roku zamieszkiwało ją ponad 200 osób w 12 domach. Wg danych ze spisów powszechnych przeprowadzonych w dwudziestoleciu międzywojennym, w 1921 roku mieszkało tu 295 ludzi w 38 domach, a w 1931 304 ludzi. W ostatnich latach Bogdanowo odnotowało bardzo duży wzrost liczby mieszkańców: w 2023 roku było to 1615 zameldowanych osób.
Kalwaria Obornicka powstała w miejscu dawnego kościoła św. Ducha w latach 1928-1935. W latach trzydziestych XX wieku tak pisał o kalwarii w swym przewodniku ksiądz St. Szymański: Tuż przed miastem wznosi się na wzgórzu bogdanowskim 14 stacyj Kalwarii Obornickiej, które romantycznie rozłożone są nad drogą, wijącą się po wzgórzu. Przestrzeń tej drogi wznosi się niemal 1 km, a więc odpowiada w przybliżeniu długości jerozolimskiej drogi bolesnej (via dolorosa) od domu Piłata, aż do Golgoty.
W Bogdanowie zarejestrowana jest fundacja „Ja tylko niosę pomoc”, zajmująca się m.in. pomocą dzieciom wiejskim i krzewieniem kultury na obszarach wiejskich. Mieszkanki wsi angażują się także w działalność lokalnego Koła Gospodyń Wiejskich.
