Nowa wystawa w obornickiej bibliotece
Pracujemy w trójkę- budujemy za 12-tu. Uprzejmie i szybko obsługujemy ludzi pracy. Korzystanie z uzdrowisk da ci radość i siły do pracy! Pozdrawiamy kobiety pracujące dla pokoju i rozkwitu ojczyzny! Te i inne treści można zobaczyć na plakatach zebranych w Bibliotece Publicznej w Obornikach, gdzie w piątkowy wieczór otwarto kolejną wystawę. Wystawę plakatów i książek z okresu 1948-56.
Plakaty pochodzą ze zbiorów Muzeum-Zamek Górków w Szamotułach. Na wernisażu gawędę historyczną na temat poetyki socrealizmu wygłosił Waldemar Górny. Wystawie towarzyszyły rekwizyty nawiązujące do tamtego okresu , a pochodzące ze zbiorów Izby Regionalnej.
Dzieło socrealistyczne musiało spełniać następujące warunki:
– uzewnętrzniać partyjną postawę twórcy (obowiązek należenia do partii)
– ukazywać rzeczywistość jako walkę nowego ze starym, ale w perspektywie afirmacji nowego
– odznaczać się prawdą i konkretnością obrazu
– wyrażać właściwą tendencję wychowawczą ( tzn. ideologię socjalizmu)
– czerpać z tematyki współczesnej, proletariackiej
– charakteryzować się „ludowością”
– przedstawiać typowych ludzi w typowych sytuacjach
– być przepojone rewolucyjną romantyką
– ukazywać bohatera pozytywnego, jako wzór nadający się do naśladowania
– wyrażać bezwarunkowy optymizm i nieprzejednanie w walce z wrogiem klasowym.
Socrealizm to kierunek, który pozostawił po sobie „monumentalne” dzieła/ dworce, domy lub pałace kultury, domy partyjne, resortowe, mosty, obrazy, rzeźby itd. Ideologia socrealizmu była sztywna, zgodna z obowiązującą linią partyjną, ujęta w zbiór niezmiennych formuł przypominała bardziej katechizowaną doktrynę niż manifest nowej sztuki. Doskonała sztywność socrealizmu sprawiła, że jego poetyka stała się obiektem kpin i uśmieszków.
Wystawę można oglądać do końca lutego.
