Nowy generał na Bielawach
Mieszkańcy ulicy Berlinga zdecydowali, ze nowym patronem ich ulicy będzie generał Stefan Majewski.
Skąd ta zmiana?
Wymogła ją rządowa ustawa z 1 kwietnia 2016 r., mówiącą o zakazie propagowania komunizmu, lub innego ustroju totalitarnego. Według niej konieczna jest zmiana nazw ulic, których patronami są osoby z ustrojem tym związane.
Do mieszkańców należała zaś decyzja, którego z wielkich oborniczan uczynić nowym patronem tej ulicy. Swoje propozycje zgłosili również regionaliści Irena Najdek i Jerzy Straszewski. Wśród dostojnych bohaterów jakich przedstawiono znalazł się generał Stefan Majewski. On również zdobył większe poparcie wśród mieszkańców, którzy argumentowali, iż w tej części miasta patronami ulic są właśnie zasłużeni generałowie.
W konsekwencji, 30 listopada Rada Miejska w Obornikach podjęła uchwałę zmieniającą nazwę ulicy Berlinga na generała Stefana Majewskiego.
Co to oznacza dla mieszkańców?
Przede wszystkim zmianę adresu. Zmiana nazwy nie obliguje do natychmiastowej wymiany dokumentów. Dotychczasowe są obowiązujące we wszystkich instytucjach do czasu utraty ich ważności. Szczególnie dotyczy to dowodów osobistych, w których nie ma już podanego adresu, od 1 marca 2015 r. zmiana adresu zameldowania (w tym zmiana nazwy ulicy) nie powoduje bowiem konieczności wymiany dowodu osobistego. Ponadto zgodnie z art. 5 ustawy o zakazie propagowania komunizmu wymiana praw jazdy oraz dowodów rejestracyjnych jest zwolniona z opłat.
Czym zasłużył się nowy patron?
Generał Stefan Majewski (1867-1944) był generałem majorem Cesarskiej i Królewskiej Armii i generałem dywizji Wojska Polskiego. W czasie I wojny światowej dowodził 12 Pułkiem Strzelców, XLIV Brygadą Górską i LVII Brygadą Piechoty. 1 sierpnia 1917 awansował na generała majora ze starszeństwem z 30 sierpnia 1917. W grudniu 1918 przyjęty został do Wojska Polskiego, w stopniu generała podporucznika. W 1919 roku został dowódcą Grupy Operacyjnej „Chełm”, wyznaczony został także na stanowisko I wiceministra Spraw Wojskowych. W 1920 roku, w związku z przeprowadzoną reorganizacją ministerstwa, Naczelny Wódz zwolnił go z tego stanowiska i mianował dowódcą Szkoły Sztabu Generalnego. Józef Piłsudski mianował go również członkiem Rady Wojskowej z pozostawieniem na dotychczasowym stanowisku dowódcy szkoły. Będąc dowódcą szkoły w 1920 r. dowodził w zastępstwie 1 Armią, gdy zatwierdzony został w stopniu generała porucznika, od maja do lipca dowodził 7 Armią, potem pozostawał w dyspozycji Naczelnego Dowództwa. We wrześniu 1920 przystąpił ponownie do wykonywania obowiązków na stanowisku dowódcy Szkoły Sztabu Generalnego w Warszawie. 6 lipca 1921 na stanowisku dowódcy szkoły zastąpił go gen. por. Gustaw Zygadłowicz. Od sierpnia do grudnia 1921 Majewski był szefem Polskiej Misji Wojskowej we Francji. 31 grudnia 1921 został mianowany, a 31 stycznia 1922 objął obowiązki na stanowisku dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi. 3 maja 1922 zweryfikowany w stopniu generała dywizji ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie generałów. 4 czerwca 1924 Prezydent RP mianował go szefem Administracji Armii. 20 listopada 1925 Prezydent powierzył mu kierownictwo Ministerstwem Spraw Wojskowych, a już 27 tego miesiąca przyjął jego dymisję i zwolnił z kierowania resortem. 14 grudnia 1925 Prezydent RP „przychylając się do prośby Generała” zwolnił go ze stanowiska szefa Administracji Armii. W maju 1926, w czasie zamachu stanu, czasowo pełnił obowiązki Generalnego Inspektora Kawalerii ponieważ gen. broni Rozwadowski został dowódcą wojsk wiernych rządowi. 31 sierpnia 1926 przeniesiony został w stan spoczynku. Stefan Majewski został odznaczony: Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Walecznych. Na emeryturze mieszkał w Słonawach, gdzie zmarł 31 stycznia 1944. Pochowany na cmentarzu w Obornikach.