Rocznica wprowadzenia stanu wojennego
13 grudnia 2024 roku przypada 43. rocznica wprowadzenia stanu wojennego. Na naszych ulicach zawisły flagi, by uczcić pamięć tego wielkiego ruchu Solidarności i wspomnieć bohaterów, którzy mieli odwagę przeciwstawić się komunistycznym władzom.
13 grudnia 1981 r. komunistyczne władze Polski na mocy uchwały rady państwa wprowadziły stan wojenny. Miał on posłużyć ówczesnej władzy Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej do rozprawienia się z rosnącą w siłę od 1980 roku „Solidarnością” Już w nocy 70 tysięcy funkcjonariuszy ZOMO rozpoczęło aresztowania działaczy związku.
Lata osiemdziesiąte również w Obornikach miały swoich bohaterów, tych bardziej znanych, jak i tym szarych działaczy, o których dziś historia trochę zapomniała. Wydarzenia w kraju w 1980 roku przyczyniły się do powstania silnych związków także na terenie naszego miasta. Komitety Solidarności tworzyły się w wielu zakładach pracy w tym m.in. tych największych jak Fabryki Mebli, Kombinat Metalplast, czy Zakłady Mięsne. Pod koniec 1980 roku utworzono w mieście Międzyzakładowy Komitet Koordynacyjny NSZZ Solidarność Miasta i Gminy Oborniki przy Kombinacie Metalplast. Adres Komitetu znajdował się jednak w prywatnym mieszkaniu jego przewodniczącego nieżyjącego już Zbigniewa Piaseckiego przy ulicy Powstańców Wielkopolskich 56. Zastępcą Piaseckiego został działacz Solidarności z Zakładów Mięsnych – Błażej Stasiak. Silna grupa związkowa zawiązała się także już we wrześniu 1980 roku w Fabryce Mebli, a jej liderem został Julian Kubiak. Komitet Koordynacyjny wspomagał w działaniach małe komitety zakładowe oraz struktury wiejskie. Jedną z akcji przygotowaną przez działaczy był m.in. list wysłany do I Sekretarza PZPR w Obornikach z propozycją przekazania Komitetu Miejsko-Gminnego PZPR na potrzeby przedszkolne.
Z inicjatywy działaczy „Solidarności” oraz miejscowego kleru 27 czerwca 1981 roku na Rynku w Obornikach, odbyła się pierwsza msza patriotyczna., odprawiona przez ojca Czesława Białka. Tuż obok podwyższenia na którym odprawiono msze ustawiono dużą tablicę na której widniało pięć haseł: : „1. Jesteśmy Polakami 2. Wiara ojców naszych jest wiarą naszych dzieci 3. Polak Polakowi bratem 4. Co dzień Polak narodowi służy 5. Polska matką – nie wolno o matce mówić źle”.
Tuż po wprowadzeniu stanu wojennego milicja obywatelska zabrała z domu Zbigniewa Piaseckiego i Juliana Kubiaka. Zostali oni internowani, a w więzieniu spędzili ponad pół roku. Pozostali działacze „Solidarności” z tego okresu wspierali swoich internowanych kolegów jak tylko mogli. Za pomocą rodzin przekazywano różnego rodzaju podarunki, w tym tak symboliczne jak np. różaniec przywieziony z Jasnej Góry. Mieszkańcy Obornik wspierali wszystkich więźniów politycznych kupując symboliczne kalendarze czy cegiełki z których zysk przekazywany był rodzinom internowanych.